بهترین درمان واریل بر اساس نوع واریل خفیف ،متوسط و شدید انتخاب می شود. واریس سیاهرگ های بیضه را واریل می گویند. واریل خفیف در معاینه خیلی مشخص نیست ولی در سونوگرافی رنگی به صورت گشادی خفیف رگ های بیضه خودش را نشان می دهد.
به واریل خفیف در اصطلاح واریل گرید 1 نیز می گویند.
از هر 10 نفر آقا، 4 نفر به واریل خفیف دچار هستند. گاهی واریل خفیف نیازی به درمان دارویی هم ندارد. اگر زوجی بعد از 12 ماه نزدیکی البته در صورت سلامت زن، باز هم بچه دار نشوند، در این صورت درمان واریل با دارو اولویت پیدا می کند.
هر چقدر واریل خفیف تر باشد، نیاز به جراحی کمتر است. از آنجا که در واریل خفیف ما با رگ های باریک مواجه هستیم، عمل واریل می تواند عوارضی چون: کوچک شدن بیضه و یا آب آوردن بیضه را همراه داشته باشد.
درصد موفقیت واریل خفیف با جراحی بسیار پایین است. لذا درمان دارویی واریل خفیف در اولویت است.
برای جلویگری از واریل نوع درمان دارویی واریل کاملا بستگی به شکل اسپرم، تعداد و نوع حرکت آنها دارد. خوشبختانه امروزه داروهای زیادی در دسترس است که برای درمان واریل خفیف استفاده می شوند.
برای درمان واریل خفیف از داروهایی استفاده می شود که تولید اسپرم را بالا برده و فعالیت آنها را افزایش دهد.
معمولا برای درمان واریل از داروهایی استفاده می شود که باعث افزایش تستروژن می شوند. در کنار آن داروهای آنتی اکسیدان نیز ممکن است، تجویز شوند.
توجه داشته باشید که یک سری از داروهای درمان واریل خفیف فرآیند نطفه سازی را تحریک می کنند، اما چون داروهای نطفه ساز با عوارضی همراه هستند، حتما می بایست با نظر متخصص ارولوژی مصرف شوند.
در اغلب موارد به همراه واریل نطفه وجود دارد ولی حرکت و تعداد آن ها کم می باشد که ما در چنین شرایطی از قرص برای درمان واریل استفاده می کنیم:
عصاره بذر شاه بلوط از طریق تقویت مویرگ ها و رگ های خونی نه تنها از بیماری هایی مانند واریس و بواسیر جلوگیری می کند، بلکه می تواند در ترمیم آسیب های عروقی و التهابی رگ نیز موثر باشد. قرص ونوویتال یک داروی گیاهی شامل عصاره شاه بلوط است که دارای خاصیت ضد انعقادی می باشد. این قرص با بهبود جریان برگشتی وریدی، مانع از رسوب پروتئین ها در دیواره ی دریچه های لانه کبوتری می شود. با این حال قرص ونوویتال به تازگی مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته و استفاده از آن به عنوان درمان قطعی واریل تایید نهایی نشده است.
بنابراین درمان واریل با قرص ونوویتال هنوز از نظر علمی قطعی نیست.
این دارو با دوز 50 میلی گرم شروع می شود. مکانیسم اثر آن افزایش تحریک ترشح هورمون FSH از هیپوفیز می باشد که جهت تحریک اسپرم سازی در مردان و از طرفی جهت تحریک تخمک گذاری در نی که عادت ماهانه شان مختل و نامنظم می باشد استفاده می گردد. عوارض آن تهوع، استفراغ، حساسیت ها و اختلال در خلق و خو و همچنین تحریک کیست تخمدان در خانم ها است.
که شامل هورمون LH و FSH بوده و لذا تزیق آنها باعث تحریک سلول های نطفه ساز جهت تولید اسپرم و تحریک تولید تستوسترون توسط هورمون LH می شود.
در بعضی از افراد نابارور سطح هورمون پرولاکتین بالا است که می تواند به علت ترشح بیش از حد هورمون پرولاکتین توسط مغز باشد که باعث ناباروری می شود. قرص بروموکریپتین باعث کاهش هورمون پرولاکتین شده و به بارور شدن فرد کمک می کند. عوارض آن تهوع، استفراغ، سرگیجه و کاهش فشار خون می باشد.
در کسانی که در مغز و قسمت هیپوفیز تالاموس هورمون های تحریک کننده GNRH ترشح نمی شود و کمبود دارند از این آمپول به عنوان جایگزین تزریق و لذا باعث تحریک نطفه سازی در مرد و تخمک گذاری در زن می شود.
ویتامین E، مولتی ویتامین و آسپرین نیز جهت درمان باروری استفاده می گردد.
در مورد رگ های پا علت آن مشخص است زیاد سرپا ایستادن های بی حرکت شایعترین علت ایجاد واریس در پاها می باشد. ولی در مورد بیضه علت ایجاد واریس بیضه یا واریل، کاملاً مشخص نمی باشد و به نظر علت های مختلفی از قبیل: ضعف مادرزادی در دریچه های لانه کبوتری وریدی، زور زدن های زیاد و سرپا ایستادن های زیاد از علل احتمالی هستند.
واریل به علت خرابی رگ های لانه کبوتری است. وقتی دریچه ی رگ خراب شود، یعنی گردش خون به خوبی در رگ انجام نمی شود و خون در آنجا ثابت می ماند. عدم حرکت خون سبب ایجاد ه و در نهایت تورم و درد می شود.
متاسفانه در جامعه ی ما مثل خیلی از بیماری ها، باورهایی در رابطه با واریل وجود دارد که در میان مردم شایع هستند.
یکی از آنها نقش رژیم غذایی در واریل است مثلا توصیه میکنند از عسل، ادویه جات، غذاهای تقویت کننده، حبوبات، گردو یا بادام برای تقویت بیضه ها استفاده کنند. این باور غلط هست؛ چرا که ما در بیماری واریل باید رگ بسته و خراب را ببندیم. بنابراین رژیم غذایی برخلاف باور عمومی در درمان واریل و ناباروری هیچ جایگاهی ندارد و کمک کننده نیست.
درمان واریل با خرنوب یا خاکشیر، استفاده از زالو و یا درمان واریل با ورزش نمی تواند نتیجه ی مطلوبی به دنبال داشته باشد؛ چرا که در واریل خفیف رگ های بیضه آسیب دیده اند و چنین درمان های سنتی قادر به حل مشکل پزشکی شما نیستند.
حرارت بالای ایجاد شده به علت واریل می تواند عامل خرابی بیضه ها باشد. به همین علت توصیه می کنند که از سونا و یا آب خیلی گرم پرهیز کنید. این قضیه ارتباطی با استفاده از یخ ندارد و درمان واریل با یخ کاملا ساختگی است.
یکی از مواردی که در رابطه با آن تبلیغات وسیعی انجام میشود، قارچ گانودرما است. این قارچ به عنوان قهرمانی در درمان زگیل تناسلی، تومور های سرطان بیضه، سرطان روده، سرطان و واریل از طرف افراد غیر متخصص تبلیغ میشود. استفاده از گانودرما در زمینه ی درمان ناباروری و واریل هیچ جایگاهی در گاید لاین های پزشکی دنیا ندارد و نباید گول چنین تبلیغاتی را خورد.
در قدیم بر این باور بودند که زالو به علت مکش خون وریدی می تواند در درمان واریل موثر باشد به همین دلیل به نوبت در 3-4 جلسه با انداختن زالو روی بیضه، خون وریدی توسط زالو مکیده می شد.
از دیگر باورهای غلط در زمینه درمان واریل، بستن بیضه با نخ می باشد که یکی از خطرناک ترین کارها برای بیضه است چرا که به طور کل، خون رسانی قطع شده و بیضه ها کوچک می شوند و در گذر زمان از بین می روند.
درمان خانگی واریل تنها در کنار درمان دارویی آن، با هدف کنترل این بیماری توصیه می شود. اما توصیه های اینجانب:
زیاد سرپا نمانید.
ورزش های بدنسازی سنگین انجام ندهید.
بیضه ها را گرم نگه دارند، چون گرمای زیاد، سبب مختل شدن تولد اسپرم می شود. بنابراین سونا و جکوزی گرم توصیه نمی شوند.
توجه: درد خفیف بیضه همراه با واریل خفیف نیازی به عمل جراحی ندارد. خیلی از افراد برای درمان درد بیضه اقدام به عمل واریل می کنند که این کار جز تشدید درد بیضه، نتیجه ی دیگری به همراه ندارد.
جمع بندی:
1-واریل خفیف در اکثر مردان وجود دارد.
2- در همه ی مردان نیازی به درمان واریل خفیف ندارد.
3- اگر واریل با درد بیضه همراه باشد، اغلب به خاطر واریل خفیف نیست.
4- اولویت درمان واریل خفیف با ناباروری است.
دکتر حسین کرمی جراح واریل در تهران
زندگی بعد از سکته قلبی در ساعات اولیه
برای هر کسی که مشکل حمله قلبی دارد، داشتن توجه و مراقبت پزشکی در سریعترین زمان ممکن قطعا اامی است. مشکلات و عوارض کوتاه مدت و بلند مدت داشتن حمله قلبی هر دو تا حد زیادی بستگی به این دارند که چه میزان از عضله قلب در حین حمله می میرد. با درمان سریع و قطعی پزشکی، شریان مسدود شده را می توان خیلی زود باز کرد و در نتیجه از سلامت قلب محافظت کرد.
اگر درمان در همان سه الی چهار ساعت اولیه انجام شود، تا حجم زیادی می توان از آسیب رسیدن به عضله قلب جلوگیری کرد. اما اگر درمان بیش از ۵ تا ۶ ساعت به طول انجامد، حجمی از عضله که می توان از مردن آن جلوگیری کرد بسیار کم می شود. پس از حدود ۱۲ ساعت، آسیب به قلب تقریبا غیر قابل بازگشت است.
بیشتر مشکلات و آسیب ها معمولا در همان ساعت های اولیه از حمله قلبی اتفاق می افتند. اگر این مشکلات در داخل بیمارستان رخ دهند، شانس بسیار بالایی برای درمان آن ها وجود دارد. اما متاسفانه حدود ۴۷ درصد از مرگ های ناگهانی قلبی قبل از رسیدن به بیمارستان رخ می دهند.
فردی که حمله قلبی دارد ممکن است برخی از علائم زیر و یا شاید همه آن ها را تجربه کند:
فشار زیاد، حس سنگینی و درد فشاری در مرکز قفسه سینه
درد و ناراحتی که در قفسه سینه وجود داشته و به بخش های دیگری نظیر شانه ها، پشت، گردن، فک، دندان ها و یا هر دو دست پخش می شود. گاهی اوقات نیز به بالای شکم می رسد.
تنگی نفس
حس سبک بودن سر، سرگیجه و ضعف
عرق کردن
حالت تهوع
یک حمله قلبی در حالت عمومی منجر به بروز درد قفسه سینه برای بیش از ۱۵ دقیقه می شود، اما ممکن است هیچ علائمی نیز نداشته باشد. خیلی مهم است که حواسمان به آن علائم باشد و همچنین مشکلات دیگری نظیر مشکلات گوارشی و یا درد دائم در گردن و یا فک را جدی بگیریم.
بسیاری از افراد که حمله قلبی را تجربه می کنند، در ساعت ها، روز ها و یا هفته های قبل از بروز حمله قلبی، نشانه هایی را در بدن خود حس خواهند کرد.
فرایند پرستاری در mi انفارکدوس میوکارد
به اورژانس زنگ بزنید و یا با شماره مرکز درمانی محلی خود تماس حاصل کنید. علائم مربوط به حمله قلبی را نه نادیده بگیرید و نه سعی در حل آن ها داشته باشید. اگر به سرویس های درمانی اورژانسی دسترسی ندارید، از یک همسایه یا دوست بخواهید تا شما را به نزدیک ترین بیمارستان ببرد.
تنها در صورت نبود هیچ گزینه ای، خودتان رانندگی کنید و فراموش نکنید که این کار هم شما و هم دیگران را در خطر قرار خواهد داد که بخواهید در آن شرایط رانندگی کنید.
یک آسپرین را بجوید یا قورت دهید، مگر این که به آسپیرین آلرژی دارید و یا پزشک معالج شما خواسته است که از خوردن آن ها خودداری کنید.
در صورت تجویز، از نیتروگلیسرین استفاده کنید. اگر حس می کنید که در حال تجربه حمله قلبی هستید و دکتر شما در گذشته نیتروگلیسرین را برایتان تجویز کرده است، آن را طبق دستورالعمل بخورید. اما از نیتروگلیسرین فرد دیگری استفاده نکنید چرا که این کار ممکن است شما را در خطر بیشتر قرار دهد.
اگر فرد مذکور هوشیاری خود را از دست داده احیا یا همان سی پی آر را انجام دهید. اگر با فردی همراه هستید که هوشیاری ندارد این موضوع را به یک متخصص و یا پزشک اطلاع دهید. ممکن است به شما پیشنهاد شود عملیات احیا قلب و عروق را انجام دهید که به آن CPR می گویند.
اگر نمی دانید این کار را باید چگونه انجام دهید، پزشک ها فقط پیشنهاد می کنند بر روی قلب فشار وارد کنید ( حدود ۱۰۰ الی ۱۲۰ فشار در هر دقیقه).
اگر یک دفیبریلاتور خارجی خودکار یا همان AED خیلی سریع در دسترس شما قرار گرفت و فرد هوشیاری نداشت ، دستورالعمل های روی دستگاه را برای استفاده از آن دنبال نمایید.
دکتر آرزو خسروی
متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی
در مراحل اولیه بیماری های کلیوی، فرد ممکن است متوجه علامت خاصی در خود نشود. به همین دلیل یک آزمایش ادرار به منظور مشخص کردن پروتئین در ادرار اامی است که نشانه های اولیه بیماری های کلیوی را نشان دهد.
علاوه بر پروتئینوری، علایم بیماری های کلیوی می تواند شامل موارد زیر باشد:
ادرار کف مانند یا کفدار
تکرر ادرار
تنگی نفس
خستگی
تورم در دست ها، پاها و صورت
پوست خشک
مشکل در خواب
وجود مزه آهن در دهان
که های مکرر
تهوع و استفراغ
مشکل در تمرکز
اگر فرد باردار است، پروتئین در ادرار، می تواند نشانه ی بیماری پره اکلامپسی باشد، بیماری خطرناکی که موجب فشار خون بالا شده و منجر به بستری در بیمارستان می شود. علائم دیگر این بیماری شامل سردرد، تغییرات بینایی، درد شکم، تهوع، کاهش ادرار و تنگی نفس می باشد.
آزمایش دفع پروتئین چیست ؟
آزمایش وجود پروتئین در ادرار به طور معمول به وسیله تستی به نام آنالیز ادرار انجام می گیرد. این تست می تواند سطوح پروتئین در ادرار را اندازه گیری کند. اگر در آنالیز ادراری پروتئین یافت شود، آزمایشات دیگری برای تشخیص بیماری کلیوی درخواست می شود.
توجه: دفع ۱۵۰ میلی گرم پروتئین در ادرار ۲۴ ساعته طبیعی بوده و مقادیر بالاتر از آن غیر طبیعی محسوب می شود.
همچنین آزمایش خون برای اندازه گیری میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) درخواست می شود که نشان دهنده این است که به چه میزان کلیه ها مواد دفعی را به درون ادرار فیلتر می کنند.
تست های بیشتر شامل سونوگرافی، CT اسکن یا بیوپسی (نمونه برداری) از کلیه می باشد. زمانی که ادرار جهت وجود پروتئین آزمایش می شود، مقدار آلبومین و کراتینین (که یک آمینواسید در ادرار است) سنجیده می شود. مقادیر بیش از ۳۰ میلیگرم بر گرم از نسبت آلبومین به کراتینین برای بیش از دو مرتبه در طول دوره ۳ ماهه نشان دهنده یک بیماری کلیوی است.
به دفع پروتئین با مقادیر اندک تر در ادرار ، میکرو آلبومینوری می گویند. افراد دیابتی سالیانه یک یا دو مرتبه جهت وجود میکروآلبومینوری آزمایش شده که اگر مثبت باشد، نشان دهنده نشانه های اولیه صدمه به کلیه ها به وسیله دیابت است.
ممکن است میکرو آلبومینوری در نتیجه بیماری های قلبی خطرناک ، فشارخون بالا و ه های خونی ایجاد شود. در نتیجه در صورت مثبت شدن مقادیر غیر طبیعی پروتئین در ادرار، آزمایشات اندازه گیری کننده سطوح کلسترول، قندخون و فشارخون به جهت یافتن بیماری های محتمل همراه انجام می گیرد.
لازم به توضیح است که پروتئین های درون عروق مسئول حفظ فشار اسمزی درون عروق می باشند بنابراین در صورت دفع پروتئین و کاهش فشار اسمزی داخل عروقی، نشت مایع به درون فضای میان بافتی صورت گرفته که این امر منجر به ایجاد ادم (ورم) در بافت های شل بدن (پف زیر چشم ها) و ادم اندام تحتانی بدن می شود.
درمان دفع پروتئین کلیه
درمان پروتئینوری شامل درمان دارویی و تغییرات در تغذیه و شیوه زندگی می باشد. درمان پروتئینوری براساس بیماری های همراه با پروتئینوری متغیر است. دیابت و فشارخون بالا مهمترین عوامل بیماری های کلیوی هستند. اگر فردی دچار بیماری های فوق باشد، باید توصیه های زیر را جدی بگیرد:
در دیابتی ها، کنترل قندخون، مصرف منظم داروها، تغذیه سالم و ورزش کردن می تواند از پیشرفت به سمت بیماری کلیوی جلوگیری نماید.
در افرادی که فشارخون بالا دارند، اصلاح الگوی تغدیه ای و شیوه زندگی همانند مصرف منظم داروها اثربخش است. در بیمارانی که فشار خون بالا به همراه پروتئینوری دارند، توصیه به حفظ فشارخون در مقادیری کمتر از ۱۳۰/۸۰ میلی متر جیوه می شود. اگر بیماری دچار آسیب دائمی به کلیه ها شود، نیاز به دیالیز منظم و یا پیوند کلیه دارد.
دکتر شهریار ناطق
متخصص و جراح کلیه
اسکیت، یک ورزش و تفریح بسیار لذت‌بخش برای تمام سنین است و حتی برای کودکانی در سنین پایین هم ایمن و مفرح است. اسکیت با کیفیت می‌تواند ایمنی، راحتی و اعتماد به نفس فرزند شما را در هنگام یادگیری تضمین کند. سؤال بسیاری از والدین این است که چه نکاتی را در خرید اسکیت برای فرزندانشان رعایت کنند.
نکاتی که در ادامه می‌آید، شما را راهنمایی می‌کند تا بهترین اسکیت را برای فرزندتان با هر سن و سالی که دارد، بخرید.
چه اسکیتی بخرم؟
دو نوع کلی اسکیت برای کودکان یا افراد مبتدی وجود دارد. اسکیت‌های کواد (quad) یا همان رولر» (roller) اسکیت‌ها (که معمولاً در پیست‌های سرپوشیده دیده میشود) و اسکیت‌های اینلاین (inline) یا رولربلید» (rollerblade). اسکیت‌های کواد متدوال‌تر هستند و معمولاً برای کودکان و مبتدیان توصیه می‌شوند.
مقایسه اسکیت‌های کواد (چهار چرخ) با اسکیت‌های Inline
اسکیت‌های کواد، چهار چرخ دارند که دوتای آن در جلو و دوتای دیگر در عقب است و با این ساختار، وضعیت تعادلی بهتری را نسبت به اسکیت‌های اینلاین ایجاد میکنند. اسکیت‌های اینلاین معمولاً ۴-۵ چرخ متوالی در یک خط دارند که تعادل کمتری در حال س تأمین می‌کند. اسکیت‌های کواد تقریباً احساس ایستادن معمولی را القا میکنند (شبیه به پوشیدن کفش‌های تنیس، اما با چهار چرخ زیر آن).
پوشیدن اسکیت‌های اینلاین معمولاً برای بچه‌ها سخت است، چون مچ پاهای آنها ضعیف‌تر است و به همین خاطر، حفظ تعادل در هنگام ایستادن روی این اسکیت‌ها، سخت‌تر میشود. اسکیت‌های اینلاین برای کودکان، شروع مناسبی نیستند و ابتدا لازم است که کودک با اسکیت‌های کواد تمرین کند تا ماهیچه‌هایش تقویت شوند.
با این حال، نوجوانان معمولاً می‌توانند از اسکیت‌های اینلاین استفاده کنند. این احتمال هم وجود دارد که اسکیت اینلاین مچ پای کودک را خم کند و باعث خمیدگی پاهای کودک شود. اما اگر کودک شما در اسکیت تجربه دارد، همین اسکیت‌های اینلاین هم می‌توانند انتخاب مناسبی باشند. همیشه در خرید اسکیت به تمایل شخصی و راحتی توجه کنید.
انتخاب سایز و نوع اسکیت مناسب
اسکیت‌های مخصوص کودکان کوچک‌تر هستند و کفش‌هایی دارند که متناسب با ساق پای آنها است، که این به کودکان احساس تعادل و اطمینان می‌دهد. اما تنوع اسکیت برای نوجوانان بیشتر است و متناسب با وضعیت نوجوانان و بزرگسالان است.
راهنمای خرید اسکیت رولر با سایز مناسب بچگانه
کودکان خیلی زود بزرگ می‌شوند و اسکیت‌ها برایشان کوچک میشود، پس مثل انتخاب کفش تنیس، بهتر است که سایز اسکیت را هم کمی بزرگ‌تر انتخاب کنید. خوشبختانه انتخاب‌های زیادی برای اسکیت‌های کودکانه وجود دارد و حتی اسکیت‌هایی با سایز قابل تنظیم وجود دارند که در صورت رشد کودک، می‌توان سایز آن را تغییر داد.
معمولاً می‌توان برای کودکان اسکیتی خرید که حدود یک سایز برایشان بزرگ‌تر است؛ اما خرید اسکیت با سایز بیشتر از آن توصیه نمی‌شود، چون که باعث صدمه به ساق و پا میشود. به علاوه، کفش اسکیت گشاد به خاطر لغزش و سایش، باعث تاول زدن پا میشود. اگر سایز بزرگ‌تری خریداری کرده‌اید، لازم است که بندهای آن را کاملاً محکم ببندید تا ساق پا را به خوبی نگه دارد. اگر کفش اسکیت شما بزرگ‌تر است، نباید از چند جوراب برای پر کردن فضای خالی داخل کفش استفاده کنید، چون محیط درون کفش اسکیت را خیلی مرطوب می‌کند و این می‌تواند باعث تاول زدن و آسیب رسیدن به پا شود.
پیشنهادات برای خرید اسکیت ر در لینک زیر مشاهده کنید
تمام سنین!
ایمنی، ایمنی، ایمنی و تمرین فراموش نشود.
باشگاه ورزشی کودکان اسپین
در طول عمل آنژیوپلاستی
شکافی روی بدن شما ایجاد نمی شود مگر برش بسیار کوچکی روی ران، مچ یا بازو که کاتتر از آن عبور کند. بسته به نوع و تعداد گرفتگی ها عمل تا چند ساعت طول می کشد.
آنژیوپلاستی در آزمایشگاه کاتترگذاری قلبی و توسط متخصص یا جراح قلب، تیم پزشکی و پرستاران قلب و عروق انجام می گیرد.
معمولا از شریان داخل ران پا برای انجام آنژیوپلاستی ( آنژیوپلاستی عروق پا ) استفاده می کنند. قبل از عمل قسمت مورد نظر بدن ضد عفونی شده و پارچه ای استریل روی آن قرار داده می شود.
قسمتی که کاتتر وارد می شود را بی حسی موضعی می کنند. سپس الکترودهای کوچکی روی قفسه سینه قرار داده می شود تا بر ضربان قلب حین عمل نظارت شود.
بیهوشی عمومی لازم نبوده و کمی آرامبخش به شما داده می شود، بنابراین در طول عمل شما بیدارید. هم چنین داروهای رقیق کننده خون از طریق کاتتر وارد جریان خون شما می شود. سپس عمل شروع می شود.
بعد از بی حس کردن محل برش، سوزن بسیار کوچکی وارد شریان ران یا دست می شود. این برش بسیار سطحی بوده و فقط روی پوست است.سپس پزشک سیم ظریفی همراه با کاتتر داخل شریان کرده تا به محل گرفتگی برسد.
ممکن است در قسمتی که کاتتر وارد می شود کمی فشار احساس کنید، اما فشار خود کاتتر را متوجه نمی شوید. درد شدید به هیچ وجه وجود ندارد. در صورتیکه درد تیزی حس کردید به پزشکتان بگویید.
سپس کمی رنگ داخل کاتتر تزریق شده تا گرفتگی ها را از طریق تصویر یا فیلم نشان دهد.
بالون کوچکی انتهای کاتتر زده شده تا شریان مسدود شده را باز کند. بعد از باز شدن شریان، بالون کوچک شده و خارج می شود. برای باز کردن تدریجی شریان، پزشک بالون را چندین بار باز و بسته می کند.
چنانچه چند گرفتگی داشته باشید، این پروسه برای هر گرفتگی تکرار می شود. به دلیل اینکه بالون هر بار جلوی جریان خون را به قسمتی از قلب می گیرد، احساس کمی درد عادی است.
استنت گذاری
اکثر افرادی که آنژیوپلاستی انجام می دهند، استنت هم در شریان مسدوده شده می گذارند. معمولا بعد از باز شدن شریان توسط بالون، استنت گذاری صورت می گیرد. استنت از دیواره شریان محافظت کرده تا پس از آنژیوپلاستی دوباره تنگ نشود. استنت شبیه یک سیم حلقه ای کوچک است. مراحل استنت گذاری بدین شرح است:
استنت دور بالون و سر کاتتر گذاشته شده و داخل شریان قلب رفته تا به گرفتگی برسد.
در محل گرفتگی، بالون باز شده و استنت کش می آید تا اینکه داخل شریان گیر کند.
استنت بصورت دائم در شریان مانده تا آن را باز نگه دارد و خونرسانی قلب را بهبود بخشد. در برخی موارد به بیش از یک استنت نیاز است.
با قرار گرفتن استنت در محل مورد نظر، بالون و کاتتر خارج شده و تصاویر یا آنژیوگرام های بیش تری گرفته می شود تا خونرسانی بهتر مشاهده شود.
در آخر کاتتر خارج شده و عمل تمام می شود.
بعد از استنت گذاری نیاز است برای مدتی طولانی داروهایی مانند آسپرین و کلوپیدوگرل جهت جلوگیری از ه شدن خون در استنت مصرف شود.
مراقبت های پرستاری بعد از آنژیوپلاستی
در صورتیکه عمل شما اورژانسی نباشد، یک شبانه روز در بیمارستان بستری می شوید تا وضعیت قلبتان تحت نظر قرار گیرد. عمدتا بعد از یک هفته استراحت می توانید کار و برنامه روزانه خود را از سر بگیرید. اگر عمل آنژیوپلاستی به دلیل حمله قلبی برایتان انجام شده است، احتمالا مدت بیش تری نیاز به بستری شدن و استراحت کردن دارید.
بعد از مرخص شدن بهتر است مایعات زیادی بنوشید تا مایع رنگی از بدنتان خارج شود. از انجام ورزش های سنگین و بلند کردن اشیا سنگین حداقل تا یک روز بپرهیزید. از پرستار یا پزشک خود در مورد کارهایی که نباید انجام دهید م بگیرید. در موقعیت های زیر سریعا با کادر پزشکی تماس بگیرید:
اگر محل ورود کاتتر دچار ورم یا خونریزی شد.
اگر در محل ورود کاتتر دچار درد یا ناراحتی شدید.
چنانچه نشانه های عفونت، قرمزی، التهاب، ترشح یا تب داشتید.
در صورتیکه دما یا رنگ دست یا پایتان (که در آن کاتتر وارد شده است) تغییر کرد.
اگر احساس ضعف یا از هوش رفتن داشتید.
در صورتیکه دچار درد قفسه سینه یا نفس تنگی شدید.
رقیق کننده های خون
لازم است که حتما توصیه ها و دستورات پزشک مبنی بر مصرف داروهایی مثل آسپرین یا کلوپیدوگرل را جدی بگیرید. بیش تر افرادی که آنژیوپلاستی همراه با یا بدون استنت گذاری انجام می دهند نیاز به مصرف آسپرین دارند.
معمولا بیمارانی که استنت گذاری داشته اند مم اند تا یکسال یا بیش تر از دارو هایی چون کلوپیدوگرل استفاده کنند. در صورت وجود هر گونه سؤال یا نیاز به جراحی غیر قلبی با متخصص قلب م کنید تا از مصرف یا قطع داروهای فعلی اطمنیان حاصل کنید.
با انجام انژیوپلاستی جریان خون به قسمت هایی از قلب که قبلا تنگ شده بودند خون بیش تری می رسد. لازم است عادات و سبک زندگی سالمی را در پیش بگیرید و داروهایتان را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
اگر علائمی که قبلا داشتید، مثل نفس تنگی یا درد قفسه سینه دوباره سراغتان آمد، به پزشک مراجعه کنید. در صورتیکه درد شدید قفسه سینه یا دردی که به نیتروگلیسرین پاسخ ندهد، دارید سریعا با اورژانس تماس بگیرید. جهت مراقبت و حفظ سلامت خود پس از آنژیوپلاستی لازم است که:
سیگار را ترک کنید.
وزن مناسبی داشته باشید.
دیابت، فشار خون یا شرایط اینچنین دیگر را کنترل کنید.
مرتبا ورزش کنید.
کلسترولتان را پایین بیاورید.
یک آنژیوپلاستی موفقیت آمیز بدین معنا است که شما دیگر نیاز به انجام عمل بای پس نداشته باشید. در این عمل رگ یا شریانی از قسمتی از بدن جدا شده و روی قلب دوخته می شود تا بجای شریان قلبی مسدود شده عمل کند. این عمل نیاز به یک شکاف روی قفسه سینه دارد و معمولا دوره بهبودی آن طولانی تر و همراه با درد بیش تر است.
دکتر سعید یزدان خواه
متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوپلاستی
واریل مجموعه ای از عروق خونی متسع (بزرگ) شده در کیسه بیضه و اطراف بیضه ها می باشد. برخی مردان مبتلا به واریل جهت درمان ناباروری و یا درد روش جراحی را انتخاب می کنند.
آیا شما نیز جز ۱۵ درصد از مردانی هستید که مبتلا به واریل تشخیص داده شده اند؟ در صورتی که جواب بله است احتمال دارد به این فکر کنید که آیا جراحی واریل ، مناسب ترین و تنها روش درمانی برای شماست یا خیر.
واریل در ناباروری ۴۰ درصد از زوج هایی نقش دارد که مرد، عامل ناباروری می باشد. ناباروری، ناتوانی یک زوج جهت باردار شدن پس از ۱۲ ماه رابطه جنسی محافظت نشده است.
در صورتی که فرد جهت درمان واریل خود روش جراحی را در نظر گرفته باشد باید خطرات آن را نیز بداند. همچنین، باید دانست روش درمانی جایگزینی به نام آمبولیزاسیون واریل وجود دارد که از کمترین سطح تهاجم برخوردار است.
آمبولیزاسیون واریل شامل استفاده از تصویر برداری اشعه ایکس جهت موقعیت یابی و سپس انسداد جریان خونی می شود که واریل را ایجاد کرده است. آمبولیزاسیون روشی غیر جراحی است و میزان موفقیتی هم اندازه با جراحی دارد.
بنابراین، قبل از تصمیم گیری باید در مورد گزینه های درمانی اطلاعات کسب کرده و جهت بررسی این گزینه ها، ابتدا باید از بهترین جراحی واریل و خطرات مرتبط با آن ها شروع کرد.
انواع جراحی واریل
در صورتی که فرد جراحی واریل را مد نظر داشته باشد باید از انواع مختلف فرایند های جراحی مطلع باشد.
واریلکتومی باز
این روش درمانی شامل ایجاد یک برش در ناحیه اینگوئینال یا کشاله ران می شود. جراح سیاهرگ هایی را که سبب ایجاد واریل شده اند پیدا کرده و آن ها را می بندد.
واریلکتومی لاپاراسکوپیک
این روش شامل ایجاد چندین برش بر روی ناحیه شکمی می شود تا ابزار ها از جمله یک دوربین مخصوص از طریق آن ها وارد شوند. با استفاده از دوربین (اسکوپ) سیاهرگ های به وجود آورنده واریل شناسایی شده و سپس بسته می شوند.
واریلکتومی میکروسرجیکال
این روش درمانی از برش هایی استفاده می کند که در روش جراحی باز ایجاد می شوند. با این حال، این روش برای یافتن سیاهرگ ها و بستن آن ها از یک میکروسکوپ استفاده می کند. این فرایند نسبت به فرایند های دیگر مدت بیشتری طول می کشد.
خطرات جراحی واریل
در حالی که تمامی جراحی ها با خطر عفونت یا خونریزی همراه می باشند اما این موارد، بزرگ ترین خطرات جراحی واریل هستند که فرد باید بداند:
هیدروسل
هیدروسل، تجمع مایع در درون یا اطراف کیسه بیضه است. این مورد به علت مختل شدن جریان لنف در حین جراحی به وجود می آید. هیدروسل می تواند بزرگ شده و در موارد نادر پاره شود. همچنین، می تواند سبب ایجاد یک احساس فشار در کیسه بیضه شده یا همراه با درد باشد. ممکن است، جهت از بین بردن هیدروسل به یک عمل جراحی دیگر نیاز باشد.
میزان خطر ابتلا هیدروسل در جراحی باز می تواند به اندازه ۹ درصد باشد. احتمال بروز این عارضه با استفاده از میکروسکوپ کاهش می یابد.
آسیب به شریان
شریان ها خون غنی از اکسیژن و مواد غذایی را به اعضای بدن از جمله بیضه ها می رسانند. شریان ها و ورید ها در بدن می توانند نزدیک به هم بوده و ممکن است در حین جراحی واریل، یک شریان آسیب بیند. شریانی که در جراحی واریل بیشترین احتمال آسیب را دارد شریان بیضه ای است و این وضعیت می تواند به صدمه دیدن بیضه منجر شود.
این آسیب، در ۱۲ تا ۲۴ درصد مواقع در عمل های جراحی باز اتفاق می افتد. استفاده از میکروسکوپ، مشاهده عروق خونی را بهبود بخشیده و در فرایند میکروسرجیکال کمتر از ۱ درصد مواقع شریان ها آسیب می بینند.
عوارض بیهوشی
واریلکتومی لاپاراسکوپیک نیازمند بیهوشی عمومی است. همچنین، به دلیل بیهوشی کامل به وسیله دارو ها استفاده از دستگاه تنفس مورد نیاز است. پس از جراحی احتمال بالای ابتلا به گیجی و حالت تهوع وجود دارد.
واریلکتومی میکروسرجیکال و باز، هم می توانند تحت بیهوشی عمومی و هم با استفاده دارو های بی حس کننده ای صورت گیرد که مستقیما به پوست اعمال شده و یا به کمر جهت بی حس کردن اعصاب تزریق می شوند. در بی حسی موضعی ممکن است به بیمار داروی آرام بخش نیز داده شود.
ملاحظات دوره بهبودی یا ریکاوری
فرد باید احساس خود بلافاصله پس از جراحی و زمان بهبود خود تا به حالت قبل از جراحی و برگشت به فعالیت های عادی خود را در نظر داشته باشد. زمان بهبودی پس از جراحی واریل می تواند ۱ تا ۲ هفته به طول انجامد. باید تا ۴ هفته پس از جراحی از داشتن رابطه جنسی خودداری شود.
آمبولیزاسیون واریل
این مورد، فرایندی جهت درمان واریل است که نیازی به جراحی ندارد. آمبولیزاسیون واریل تکنیکی با کمترین سطح تهاجم است که توسط یک رادیولوژیست مداخله ای انجام می شود. دارو های بی حس کننده به پوست ناحیه کشاله ران تزریق شده و سپس یک کاتتر یا لوله باریک به درون سیاهرگ پا وارد می شود.
با استفاده از تصویر برداری به وسیله اشعه ایکس، کاتر به درون سیاهرگ هایی پیش برده می شود که واریل را به وجود آورده اند. هنگامی که کاتتر با موفقیت در جای مناسب قرار گرفت سیاهرگ های تحت تاثیر با جایگذاری یک یا چند کویل کوچک و یا یک ماده اسکلروز کننده بسته می شوند.
آمبولیزاسیون واریل در ۹۰ درصد مواقع موفق عمل می کند. در این روش خطر ابتلا به هیدروسل پایین است زیرا جریان لنف مختل نمی شود. در این روش اساسا خطر بسته شدن شریان های بیضه ای وجود ندارد.
پس از ۱ یا ۲ روز فرد احساسی نزدیک به معمول داشته و ظرف ۷ تا ۱۰ روز قادر خواهد بود تا ورزش کند. پس از ۱ تا ۲ هفته فرد می تواند رابطه جنسی خود را از سر گیرد. قبل از تصمیم گیری درباره یک روش درمانی، بیمار باید تمامی گزینه ها را مد نظر قرار دهد.
در صورتی که تمایل به گفت و گو درباره آمبولیزاسیون واریل دارید، یک رادیولوژیست مداخله ای را پیدا کنید که در این فرایند تخصص دارد. برای تعیین مناسب بودن یا نبودن آمبولیزاسیون واریل برای خود، اهداف و سابقه پزشکی تان را با آن رادیولوژیست مداخله ای بررسی کنید.
مراقبت های پس از درمان واریل
پروسه بهبود پس از انجام عمل جراحی سریع بوده و معمولا در نیز در آن کم است. باید تا ۱۰ الی ۱۴ روز از انجام ورزش و نرمش خودداری کنید. معمولا یک تا دو روز بعد از انجام عمل جراحی باز می توانید به زندگی روزمره و کار خود برگردید. همچنین باید جلسات ویزیت خود با دکتر اورولوژ را ادامه دهید. برای عمل جراحی که به خاطر مشکلات ناباروری انجام می شود، آنالیز مربوط به مایع منی بین سه تا چهار ماه به طول می انجامد چرا که مدت زمان مورد نیاز برای تولید اسپرم های جدید همینقدر طول می کشد.
پروسه بهبود یافتن پس از درمان آمبولیزه کردن نیز بسیار کوتاه و با درد کم است. باید بین ۷ تا ۱۰ روز پس از انجام این پروسه از انجام ورزش و نرمش خودداری کنید. معمولا پس از یک تا دو روز می توانید به سر کار خود برگردید. ضریب بازگشت واریل در روش آمبولیزه کردن معمولا بالاتر از روش عمل جراحی است. اما موارد و شرایطی وجود دارد که در آن ها آمبولیزه کردن به عمل جراحی ترجیح داده می شود.
تاثیر درمان واریل بر روی باروری آقایان
تاثیر درمان واریل بر روی باروری آقایان هنوز مشخص نیست. در برخی از مطالعات و پژوهش ها باروری افراد پس از درمان واریل بهبود می یابد اما در برخی تحقیقات دیگر چنین اتفاقی رخ نمی دهد. کیفیت مایع منی معمولا در ۶ نفر از هر ۱۰ نفری که واریل خود را درمان می کنند اتفاق می افتد. این نوع روش درمان برای ناباروری باید در کنار روش های دیگر مربوط به آن مورد استفاده قرار گیرد تا در نهایت به نتیجه مطلوب برسید.
در نوجوانان، که هدف اصلی از درمان واریل و جراحی کردن حل مشکل رشد کند بیضه ها است، پروسه رشد کردن در ۸ نفر از هر ۱۰ نفری که این درمان را انجام می دهند ادامه پیدا می کند.
دکتر ولی پور
جراح و متخصص کلیه و اورولوژی
یکی از رایج ترین سوالاتی که مهاجران احتمالی به کانادا از ما می پرسند این است که فرایند مدت زمان مهاجرت به کانادا چقدر طول می کشد؟ چقدر طول می کشد تا تقاضای مهاجرت من بررسی شود؟ ما تمام اطلاعاتی را که درباره زمان های فرایند مهاجرت نیاز دارید در این مطلب قرار داده ایم، پس به خواندن مطلب ادامه دهید.
مدت زمان فرایند مهاجرت به کانادا
افرادی که متقاضی هر گونه ویزا یا اجازه ورود به کانادا هستند باید در هنگام محاسبه زمان دریافت پاسخ، میانگین مدت زمان مهاجرت به کانادا بررسی را بدانند.
در بحث مهاجرت به کانادا ، مدت فرایند به مدت زمانی گفته می شود که مراجع سازمان مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) تقاضای فرد را بررسی می کنند. این مدت زمان مهاجرت به کانادا از روز دریافت تقاضا تا روز تصمیم گیری را شامل می شود. باید به خاطر داشت که این زمان ها شامل مدت زمان ثبت ابراز تمایل (EOI)، دریافت دعوت به تقاضا، آماده سازی مدارک، ثبت تقاضا و یا مدت زمان ارسال نهایی ویزا، مجوز و کارت ها نمی شوند.
چه مواردی مدت زمان بررسی مهاجرت به کانادا را تحت تاثیر قرار می دهند؟
چندین عامل وجود دارند که مدت زمان بررسی تقاضای فرد را تحت تاثیر قرار می دهند:
کشور محل ست
برخی بررسی های سازمان مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) بسته به کشوری که فرد در آن ست دارد متغییر هستند. قبل از ماه دسامبر ۲۰۱۵، مدت زمان های بررسی برای خدمات متفاوت طبق دفتر ویزا نمایش داده می شد. این به آن دلیل بود که هر دوی تقاضا های دائم و موقت اقامت، ویزا و مجوز های ورود توسط نزدیک ترین دفتر ویزا بررسی می شدند. اکنون، تقاضا ها به شبکه جهانی دفاتر ویزا فرستاده می شوند تا بررسی آن ها تا بیشترین حد ممکن موثر باشد. بنابراین، تقاضای فرد ااما در نزدیک ترین دفتر ویزا به فرد بررسی نشده اما در بهترین دفتری بررسی خواهد شد که برای بررسی کارآمد این تقاضا طراحی شده است.
نوع تقاضای مهاجرت
زمان های بررسی انواع مختلف ویزا و مجوز ها نیز متفاوت هستند. نوع تقاضا و همچنین تعداد افرادی که تقاضای آن ها در آن دسته در حال بررسی است نیز می تواند بر مدت زمان بررسی تاثیر گذار باشد. در صورتی که یک برنامه بیش از حد انتظار تقاضا دریافت کند، فرایند بررسی آن ها می تواند مدت زمان بیشتری به طول انجامد.
تکمیل بودن تقاضا
در صورتی که یک تقاضا کامل نباشد، امکان دارد IRCC کل تقاضا را رد کرده و یا تقاضای اطلاعات بیشتری نماید که این مورد به صورت چشم گیری بررسی را به تاخیر خواهد انداخت.
میانگین زمان بررسی تقاضا در برنامه های مهاجرتی کانادا
در پایین، چند مورد از محبوب ترین روش ها و زمان تقریبی بررسی تقاضا برای آن ها را توضیح خواهیم داد.
باید به خاطر داشت که امکان تضمین زمان های بررسی وجود نداشته و این مقادیر تخمینی هستند. زمان های ذیل بر طبق میانگین مدت زمان بررسی تقاضا توسط IRCC در تاریخ ۴ ام ژانویه سال ۲۰۱۸ ارائه شده اند. باید به خاطر داشت که گاهی اوقات مدت زمان بررسی به این بستگی دارد که تقاضا به صورت الکترونیکی و با استفاده از فرایند آنلاین بوده و یا از طریق فیزیکی و فرایند کاغذی ثبت شده است. در زمان های بررسی که پایین گفته شده اند در صورت تفاوت بین روش آنلاین و فیزیکی، این نکته ذکر شده است.
اکسپرس انتری
این برنامه شامل کارگران فنی فدرال (FST)، نیروی متخصص فدرال (FSW)، افراد دارای تجربه کانادایی (CEC) و برنامه های نامزدی استانی (PNP) می شود.در ۸۰ درصد موارد، بررسی تقاضا هایی که از طریق اکسپرس اینتری ثبت می شوند ۶ ماه پس از تاریخ دریافت آن به طول می انجامد. باید به خاطر داشت که این زمان های بررسی شامل مدت زمان ثبت پروفایل اکسپرس انتری، دریافت نامه دعوت و آماده سازی تقاضای نهایی برای ثبت نمی شود.
مجوز تحصیلی
مدت زمان فرایند بررسی مجوز های تحصیلی بسته به کشور محل اقامت فرد متقاضی بسیار متغییر است.
کوتاه ترین زمان بررسی تقریبا ۴ تا ۶ هفته است اما افرادی که از برخی کشور ها تقاضا می دهند باید نزدیک به ۲۰ هفته را انتظار داشته باشند. علاوه بر آن، مدت زمان بررسی ویزای تحصیلی به حجم تقاضا های دریافت شده بستگی دارد. در صورتی که فرد نزدیک به انتهای سال تحصیلی تقاضای خود را ثبت کند، باید انتظار مقداری تاخیر را داشته باشد.
مجوز کار پس از فارغ التحصیلی
این مورد نوعی از ویزا می باشد که تحت دسته مجوز کار قرار می گیرد. مدت زمان بررسی تقاضای مجوز کار پس از فارغ التحصیلی بسته به روش تقاضا متغییر است.
در صورتی که فرد تقاضای خود را آنلاین ثبت کرده باشد ۵۰ روز و در صورت ثبت تقاضای کاغذی نزدیک به ۱۰۵ روز باید انتظار بکشد.
کارت اقامت دائم
بررسی یک کارت اقامت دائم جدید ۶۱ روز به طول می انجامد. با این حال، تجدید یا تعویض یک کارت اقامت دائم قدیمی نزدیک به ۷۱ روز زمان می برد.
اقامت دائم از طریق همسر
مدت زمان بررسی تقاضای مهاجرت از طریق اقامت دائم از طریق همسر تقریبا نزدیک به ۱۲ ماه به طول می انجامد.
زمان های بررسی بسته به اقامت همسر در داخل یا خارج از کانادا متفاوت هستند اما امروزه این مدت ها در بازه ای ۱۲ ماهه برای تمامی تقاضا ها محدود شده اند.
ویزای توریستی
مدت زمان بررسی ویزای توریستی به محل ثبت تقاضا و نحوه آن بستگی دارد.
در صورتی که این تقاضا از داخل کانادا باشد، تقاضا های آنلاین و کاغذی به ترتیب ظرف مدت ۱۴ و ۱۹روز بررسی می شوند. با این حال، تقاضا هایی که خارج از کانادا ثبت می شوند به کشور ست بستگی دارند.
موسسه حقوقی اَپلو
درباره این سایت